De eerste maand is voorbij

7 maart 2020 - Mwanza, Tanzania

Een maand alweer... Jeetje dat ging snel! 

Ik heb al zo veel gedaan en gezien deze afgelopen maand. Een aantal hoogtepunten waren alle nieuwe mensen die ik heb ontmoet en ook afscheid van heb genomen omdat hun tijd in Afrika er alweer op zit, een heerlijk dagje zonnen in Malaika, capri point zonsondergang kijken, Christ hope met de kinderen voetballen, boat party, de omgeving en de cultuur hier en natuurlijk de stage. 

​​​​​​Ik heb nu 4 weken stage er op zitten daarvan 2 weken pedeatrics op de kinder ic en 2 weken burn unit. Mijn voorkeur ging toch uit naar burn unit. Ik had daar super leuke collega's die erg enthousiast waren en goed hun werk deden. Ik werd daar betrokken in het werk en kon al vrij snel mijn plekje vinden. 

Toch blijft de taalbarrière een ding. Je volgt sommige gesprekken een klein beetje door een aantal woordjes dat je herkend, maar vaak snap je het ook niet en dan moet je vragen waar ze het over hebben. Ze vonden het erg jammer dat ik weer weg ging en hadden graag dat ik bleef. 

​​​​​​Ik raak al wel wat gewend aan het feit dat hier alles pole pole gaat en ze de tijd nemen voor alles. Je neemt snel gewoontes over 🙂 en gaat mee in hun manier van werken. 

Vanaf maandag ga ik naar een nieuwe ward. Ik ben benieuwd wat dat word. Ik weet zelf niet zo goed waar mijn voorkeur naar uitgaat. 

Het leven hier bevalt ook nog steeds erg goed. We leven voor het grootste deel buiten en dat vind ik heerlijk. Ik ben al helemaal gewend aan de shillings en heb mijzelf al afgeleerd om het om te rekenen aangezien dan alles goedkoop lijkt voor ons. Maar hier is het soms wel zo dat als je niet goed oplet dat je dan veel te veel betaald omdat ze weten dat je hier niet weg komt. Dus we blijven allert en weten onderhand wel wat een annanas of een tros bananen kost. Ook gaan we veel naar dezelfde vrouw voor groente en man voor eieren. Dat resulteerde in een gratis eitje of banaantje en we weten wat we aan elkaar hebben. Dus dat is wel erg prettig. Ze zien ons alweer aankomenen groeten we groeten elkaar beleeft 😁

De variatie van eten zoeken we nu wel een beetje op. Van de week hebben we sperziebonen gevonden en dat met zoete aardappel, wortel, tomaat en ui gegeten. Smaakte heerlijk. Verder nog steeds veel rijst en bonen, maar dat beging ik ook erg te waarderen. 

Na een maand zijn drukke dagen een beetje voorbij en de eerste cultuurshock en indrukken zijn nu wel binnen en het word wat meer gewoon. Hierdoor denk je toch meer aan Nederland en mis je de mensen van thuis. Het kopje thee en gezellig kletsen over je dag... Of gezellig een spelletje doen! Gelukkig kan dat hier ook met de mensen om mij heen.

Al met al nog steeds aan het genieten en toch best gek om te bedenken dat ik gewoon in Afrika zit! 

Volgende maand krijg ik visite van pap dus daar kijk ik ook erg naar uit! Dan kan ik hem de stad laten zien met alle mooie plekjes die ik nu zo'n beetje wel ken! 

Screenshot_20200306-190418IMG-20200307-WA0000DSC_0341DSC_0354IMG-20200301-WA0011DSC_0324

Foto’s

1 Reactie

  1. Janet fonk:
    16 maart 2020
    Hallo Inge boeiend om je verhaal te lezen. Lees dat het " nieuwe". Er wat af is zie je naast het pole pole ook andere verschillen in het werk? Protocollen, technieken of??? Ben wel benieuwd wat je kijkend naar de inhoud van het werk het meest opvalt. Hebben jullie ook zo iets als de corona